Çocuklar, dünyayı yaşanmaya değer kılan, çiçek bahçesinin en güzel gülleri değil mi onlar. Yalansız , riyasız gözleriyle dünyaya bakarlar. Ulusu ne olursa olsun her birinin , sevgi değil mi ortak dilleri.
Şairin dediği gibi:
“Bütün bir yeryüzünün onlar
Bütün insanlığın gözbebeği.
Ama neden bir çocuk huzurla koyarken başını yastığa ,
Diğerini uyutmaz bomba sesleri.
Biri Sevgiyle kucaklarken annesini ,
Diğeri soğuk ve cansız bedenine sarılır.
Başka coğrafyalarda evlatlarına sevgiyle bakan analar , Filistin’de kanlı gözyaşlarıyla ayrılırlar canparelerinden. Sevdiklerinin parçalanmış bedenlerini poşetlere koymak korkunç bir kabustan öte anlatmaya yetmez herhalde kelimeler
Peki neden bu zulüm, bu işkence nasıl dayanır küçücük bedenler bu vahşete. Kim anlayabilir onları kendileri gibi küçük yüreklerden öte…
Mehmet Yaren Gümeli İlkokulu 3-D sınıfının minik yüreklerinin Filistin’deki kardeşlerine yapılan zulme karşı hazırladıkları video izleyenleri duygulandırdı.